عشق عمیق ترین فلسفه زندگی است و مهربانی اساس جذب همه موهبت ها ست و تنها راه کسب عشق از طریق بخشیدن عشق است . این قانون مسلم هستی است .

محبت پاره ای ناگریز ، از زندگی آدمیست . باید مجموعه هستی را همچون معشوقی در آغوش گرفت .

با درخشش لبخند آدمیان بر یکدیگر زندگی رنگی دیگر و تعریفی زیباتر به خود میگیرد .

بزرگترین پاداش نیکی این است که در گرداگرد خویش همه چیز را روشن و آرام و پاک خواهیم دید و جام زندگیمان هرگز تهی نخواهد شد و غرامت بدی را با از دست دادن آرامش خاطر خود خواهیم پرداخت زیرا نفرت ویران کردن خویش است و دوست داشتن ساختنی عظیم .

و حقیقت ساده این که با پاس داشتن دیگری چیزی را در خود پاس میداریم .

یک رابطه میان آدمیان وجود دارد که در آن حتی عدالت راه ندارد یعنی بالاتر از عدالت است و آن رابطه محبت است و عدالت در آن جا کم میاورد .

خوشبخت کسی است که خداونددلی پر احساس به او ارزانی کرده است .

صداقت نخستین بخش کتاب عشق است .

ساده ترین درس زندگی این است : هرگز کسی را میازار .

بعضی ها میگن : بهتر اینه که غرورت رو به خاطر عشقت فراموش کنی تا عشقت را به خاطر غرورت .

نظر شما چیه ؟ ( لطفادر قسمت نظرات بنویسید)